محرم

ابراهیم بن ابی محمود گوید: امام رضا عَلَیْهِ السَّلَام فرمود: مردمان جاهلی، در محرم جنگ را حرام میدانستند و لیکن خون ما را در آن ماه حلال شد و احترام ما هتک گردید و فرزندان و زنان ما در آن اسیر شدند و خیمه های ما را در آن آتش زدند و اموال ما را در آن غارت کردند و حرمت رسول خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم را نگاه نداشتند ، روز حسین عَلَیْهِ السَّلَام دیدگان ما را زخم کرد و اشکهای ما را جاری ساخت و عزیزان ما را خوار نمود، ای زمین کربلا برای ما محنت و غم و بلا باقی گذاشتی و گریه کردن برای سیّد الشهداء عَلَیْهِ السَّلَام گناهان بزرگ را محو می کند، سپس فرمود:

پدرم صلوات الله علیه هنگامی که محرم داخل می شد خندان دیده نمی شد و محزون بود تا روز عاشوراء، در روز عاشوراء گریه می کرد و می فرمود: در این روز حسین عَلَیْهِ السَّلَام کشته شد.